Wokół początków życia

(219 -styczeń -luty2018)

Kochane utracone

Marcin Maron

Nasze zaangażowanie w godne pochowanie naszego Dziecka zaowocuje po czasie

Każdego roku w dniu 15 października obchodzony jest Dzień Dziecka Utraconego. W tym szczególnym dniu modlimy się w intencji tych, którzy doświadczyli śmierci swojego oczekiwanego, ukochanego Dziecka przed narodzinami. Każdy Rodzic, który przeżywa taką sytuację, potrzebuje wsparcia najbliższej rodziny, przyjaciół, wspólnoty, Kościoła. W takich chwilach ważna jest nasza obecność, modlitwa, dobre słowo, Słowo Boże, pomoc duchowa i dobra rada jak sobie poradzić, jak się zachować, jak i gdzie szukać odpowiedzi na trudne pytania. 

Wiele zmienia się w naszym dalszym życiu, gdy pomyślimy, że nasze Dzieci są w rękach Boga. Wierzymy z całym Kościołem, że Dzieci utracone, które zakończyły życie przed swoimi narodzinami, są w niebie i wstawiają się za nami, będąc już teraz u Pana Boga. Świętujemy razem z nimi święto Wszystkich Świętych.

Człowiek jest człowiekiem od pierwszych chwil życia w łonie matki. Dziecko, które umiera, w którymkolwiek momencie swojego życia, choćby przed swoimi narodzinami, jest takim samym człowiekiem, jak każdy z nas. Należy mu się szacunek, godne traktowanie, a zatem i godne miejsce spoczynku i pogrzeb.

Coraz większa jest wśród nas świadomość, że prawo zapewnia nam możliwość godnego pochówku dziecka, także tego Małego, które zmarło przed swoimi narodzinami, choćby w pierwszych tygodniach ciąży. Coraz więcej osób wie, że rodzice swojemu utraconemu dziecku mogą nadać imię, a dzięki temu w kwestiach formalnych, ale również w modlitwach, w rozmowach z innymi ludźmi mogą wspominać je jeszcze bardziej osobiście i osobowo.

Rodzice mogą pochować swoje utracone dziecko w grobie indywidualnym, rodzinnym lub wspólnym. Staraniem osób zaangażowanych, rodziców, ze wsparciem i pomocą kapłanów, w naszym kraju powstaje coraz więcej miejsc, gdzie rodzice, po stracie oczekiwanego dziecka, mogą je pochować we wspólnym grobie wraz z innymi utraconymi dziećmi. Każde z takich miejsc, oprócz symbolicznego wymiaru, jest świadectwem i znakiem dla wielu, drogowskazem dla wszystkich, którzy utracili swoje Dziecko. Warto poszukać i dowiedzieć się gdzie takie groby już istnieją w naszej okolicy, abyśmy mogli w razie potrzeby wskazać je naszym bliskim lub osobiście nawiedzić. Zapytajmy na cmentarzu, w parafii swoich duszpasterzy, poszukajmy na stronach internetowych. 

Dlaczego jest to tak ważne? 

 

To tylko fragment artykułu, całość w drukowanym "Wieczerniku".