Komentarze do czytań -XXX Niedziela zwykła
We fragmencie z Księgi Wyjścia usłyszymy garść praw przekazanych ludowi wybranemu za pośrednictwem Mojżesza. Zasady te dotyczą postępowania wobec bliźnich. Psalm jest skierowanym do Boga wyznaniem miłości. W II czytaniu św. Paweł chwali Tesaloniczan za to, że dają świadectwo przyjęcia wiary w Jezusa. W Ewangelii Jezus mówi uczonym w Prawie, że największe spośród wszystkich przykazań jest przykazanie miłości Boga i bliźniego.
oprac.AJ
Jeśli ktoś miłuje Boga, zachowuje Jego naukę. Wyznacznikiem naszej wiary nie są słowa, ale czyny zgodne z Bożymi przykazaniami. Największym przykazaniem jest przykazanie miłości Boga i bliźniego. Motywem miłości bliźniego jest miłość ku Bogu, a ta z kolei sprawdza się w miłości do drugiego człowieka. Kto naprawdę kocha, chce dla drugiego człowieka tylko dobra.
oprac.NM
Miłość. W tym streszcza się cała nauka Boga. Ukochać Pana. A miłując swojego Stwórcę pokochać również Jego tworzenie. Tylko okazując sobie wzajemnie dobroć i życzliwość możemy stać się znakiem Bożej łaski. Do tego powołał nas Bóg, i w tym pragnie umocnić nas swoją mocą. Wtedy świat w naszym życiu ujrzy Boga i pozna Go. A On sam przyjdzie mieszkać w naszych sercach byśmy stanowili jedno z Nim.
oprac.JK
Miłość Boga i bliźniego jest najważniejszym przykazaniem, które zostało nadane przez pośrednictwo Mojżesza ludowi Starego Przymierza. Powtórzone przez Chrystusa, a tym samym rozszerzone na wszystkich wierzących, nie może pozostać pustym zapisem. Wzorem pierwszych chrześcijan, spełniając uczynki miłości dajemy świadectwo temu, że nasza wiara jest silna i żywa.
oprac.AD