Komentarze do czytań -I Niedziela Adwentu
Liturgia słowa pierwszych trzech niedziel Adwentu przypomina nam o tym, że Jezus przyjdzie powtórnie przy końcu czasów i na to przyjście mamy być gotowi. Dzisiejsze czytania to wezwanie do nawrócenia. Prorok Izajasz pokazuje, że pomimo Bożej dobroci jesteśmy słabi i grzeszni. Psalm jest modlitwą o zbawienie, o Bożą interwencję w życiu człowieka. W Ewangelii Jezus daje uczniom jasną naukę: Czuwajcie. Św. Paweł na początku 1 listu do Koryntian mówi o dniu Pana Jezusa, którego z wiarą oczekują chrześcijanie.
oprac.AJ
Dzisiejsza Liturgia Słowa I niedzieli Adwentu to wielkie wołanie o łaskę Boga i okazanie nam zbawienia. Słowami: „Uważajcie i czuwajcie” jesteśmy zachęcani, by trwać w gotowości na przyjście Pana. On chce przybyć jako Odkupiciel i zapewnia nas, że działa wśród tych, którzy w Nim pokładają ufność.
oprac.NM
„Czuwajcie”. Prorok Izajasz uświadamia nam na nowo, że jeśli nie żyjemy na co dzień Słowem Bożym, nasza pobożność ulatuje jak zeschły liść. Nie da się zasłużyć na zbawienie raz na zawsze. Bóg jest naszym Stwórcą, to On wszystkiego co dobre dokonuje w naszym życiu. Także życie wieczne On sam nam po¬daruje w swojej miłości. Nie zabraknie nam żadnej łaski, byśmy „byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa”. My mamy tylko czuwać, żebyśmy przez brak wierności nie utracili największego skarbu…
oprac.JK
Jezus porównuje swoje powtórne przyjście do powrotu z podróży. To pokazuje, że Jego obecność nie jest pełna, a właściwie przychodząca. Bóg w każdej chwili jest Bogiem zbliżającym się, każdego dnia jest coraz bliżej nas. Nawołuje nas do czuwania, do aktywnego trwania w oczekiwaniu. Każdy z nas jest do tego wezwany. Mamy czuwać, by nie przegapić Jego przyjścia. To nasza czujność sprawia, że jest bardziej obecny, bo to od nas zależy, czy wpuścimy Go do naszego serca. „Czuwajcie” – nie sam, nie „czuwaj” – we wspólnocie, bo w niej łatwiej odnaleźć siłę i wsparcie w tym trudzie skupiania uwagi na tym, co ma się dopiero wydarzyć.
oprac.AM