W ubiegłym roku podjęliśmy refleksję nad wezwaniem Idźcie i głoście, pozostawionym nam przez naszego Pana Jezusa Chrystusa w Wielkim Nakazie Misyjnym (Mt 28,19-20). W tym roku chcemy odkrywać, że jesteśmy wezwani przez Chrystusa, aby czynić uczniów” - pisał Moderator Generalny w zaproszeniu na XXXIII Kongregację Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie.
Tegoroczna kongregacja to czas zanurzony w modlitwie - Eucharystia, modlitwa liturgiczna i dwa wieczory poświęcone wspólnej modlitwie. W piątek wieczorem modliliśmy się o nowe wylanie Ducha Świętego w Kościele w Europie i na świecie. Otaczaliśmy modlitwą wszystkich ludzi, którzy niosą innym Chrystusa i tych, do których są posłani. Prosiliśmy o błogosławieństwo i odnowę życia, wysławialiśmy Pana, który przemienia ludzkie serca. Sobotni wieczór był czasem modlitwy za pasterzy i za odpowiedzialnych Ruchu oraz modlitwy pasterzy za świeckich. Przejmujące doświadczenie kapłanów klękających z prośbą o modlitwę a potem szeroko rozkładających ręce i proszących za ludźmi świeckimi. I wspólne uwielbienie Boga. Doświadczyliśmy tego, że kongregacja to nie tylko czas zdobywania wiedzy czy inspiracji, ale także czas wspólnego przebywania przed Panem. Czas w którym On daje swego Ducha.
Poprzedni rok przyniósł wśród członków Ruchu wzrost świadomości, że każdy wierzący jest wezwany do głoszenia Ewangelii. Czy jednak przełożyło się to na konkretne działania ewangelizacyjne? Ks. Adam Wodarczyk w słowie programowym odwołał się do sytuacji sprzed 27 lat. W 1980 roku ks. Blachnicki ogłosił rozpoczęcia planu „Ad Christum Redemptorem”. I na kongregacji w 1981 roku mówił o tym, że nastąpił przede wszystkim wzrost świadomości. Podobnie jest i dziś. Trzeba więc kontynuować i wzmocnić te początki ożywienia ewangelizacyjnego, które pojawiły się w naszym Ruchu.
Moderator generalny przytoczył pochodzący z 1972 roku tekst ks. Franciszka Blachnickiego - będący bardzo przenikliwą analizą społeczeństwa zachodniej Europy. Stwierdził, iż ks. Blachnicki tworząc Ruch przygotowywał go do konfrontacji ze społeczeństwem liberalnym. „Charyzmat Ruchu jest żywy, dynamiczny, ma swoje zadania w tej rzeczywistości, w której przyszło nam żyć” - podsumował.
Głównym gościem kongregacji był Larry Thompson z Ruchu Nowego Życia. Od tego ruchu otrzymaliśmy przed laty materiały ewangelizacyjne (jego założyciel Bill Bright sformułował Cztery Prawa Życia Duchowego), jego członkowie przyjeżdżali w latach siedemdziesiątych na oazy - jednym z nich był właśnie Larry Thompson. Przez osiem lat mieszkał w Polsce, wielokrotnie spotykał się z ks. Franciszkiem Blachnickim, odwoził go 10 grudnia 1981 roku na samolot. Larry o spotkaniu z naszym Założycielem mówił jako o doświadczeniu, które zmieniło jego życie.
Pierwsze wystąpienie Larry'ego przedstawiło cztery podstawowe zasady czynienia uczniów. Drugi wykład natomiast mówił o tym jak nieustannie w sobie odnawiać gorliwość do budowania więzi z Panem i do pełnienia Jego misji.
Adam Tataradziński przedstawił formację Ruchu jako drogę czynienia uczniów. Ks. Tomasz Jaklewicz mówił o wyzwaniach stojących przed Kościołem w Polsce i wynikających z nich zadaniach Ruchu Światło-Życie. Wskazał, że ruch oazowy ma być nośnikiem ewangelicznego radykalizmu, ma umieć dynamicznie odpowiadać na znaki czasu. Stwierdził że w polskim Kościele jest ogromny potencjał, choć zarazem mówił bardzo konkretnie o jego słabościach.
Ks. Jacek Herma, moderator Międzynarodowego Centrum Ewangelizacji w Carlsbergu podjął temat rozwoju ruchu oazowego poza granicami Polski. Przypomniał wezwania papieża Benedykta XVI z jego pielgrzymki do Polski - abyśmy zajmowali się polską emigracją oraz abyśmy składali świadectwo wobec świata. Stwierdził, że znakiem jest to, iż Założyciel ostatnie lata życia spędził na obczyźnie. Parafrazując słowa Benedykta XVI wezwał: „Oazowicze, nie bójcie się opuścić wasz dobrze znany świat...”
Ks. Jarosław Międzybrodzki w swoim wystąpieniu stwierdził, że uczniami możemy się stawać w konkretnej wspólnocie i przez wspólnotę. Wspólnotą nie stajemy się tylko dlatego, że spotykamy się i działamy razem. Postawił pytanie o brak oazowych wspólnot dorosłych. Na koniec przedstawił wizję parafialnej wspólnoty Ruchu Światło-Życie łączącej rodziny Domowego Kościoła, dorosłych i młodzież.
Zawsze w czasie kongregacji ma miejsce błogosławieństwo nowych członków stowarzyszenia „Diakonia Ruchu Światło-Życie”. Wśród osób przyjmujących błogosławieństwo był ks. Leopold Kotwicki z Łodzi. Ks. Leopold ma 92 lata, w ubiegłym roku obchodził jubileusz 65-lecia święceń kapłańskich. Moderator generalny ks. Adam Wodarczyk powiedział, iż ks. Leopold od dawna należący do Unii Kapłanów Chrystusa Sługi nie musiał przyjmować błogosławieństwa. Ks. Adam zgodził się jednak na jego prośbę. Stwierdził: „W tym wieku prosisz o błogosławieństwo do służby. Jakim pięknym znakiem jesteś dla nas!”. Znakiem, iż zawsze jest czas na służbę.