Narodzić się na nowo

(194 -lipiec -sierpień2013)

z cyklu "W szkole animatora"

Nowa kultura

Bożena i Tomasz Białopiotrowiczowie

Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski (Mt 5, 48). Takie zadanie postawił przed uczniami Pan Jezus; dla nas, członków Ruchu Światło-Życie, jest ono wyzwaniem. W miarę coraz bardziej świadomego rozpoznawania charyzmatu Światło-Życie dążymy nie tylko do budowania nowej wspólnoty, ale także, jak mówił ks. Wojciech Danielski, drugi moderator krajowy Ruchu, mamy być zaczynem nowej kultury.

Encyklopedia PWN podaje, że kultura, to nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także „zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory i kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania”. Warto jednak podkreślić, że wytwory materialne i instytucje będą zależne od tego, jacy są ludzie tworzący je, jakie są ich zasady życia oraz ich kryteria ocen moralnych i estetycznych.

Każdego dnia stajemy wobec wielu wyzwań płynących z otaczającego nas świata, który bezwzględnie i nachalnie próbuje narzucać swoje wzorce kultury. Media promują konsumpcyjne podejście do życia, kreują bohaterów – ludzi sukcesu, którzy często są ludźmi bez zasad i wyraźnego systemu wartości.

Ks. Wojciech Danielski mocno podkreślał, że kultura, aby nie była jałowa i pusta, musi być wypełniona treścią Ewangelii. W Polsce nauczanie Chrystusa zakorzeniło się już od tysiąca lat, Mocno podkreślał to ojciec święty Jan Paweł II mówiąc we Wrocławiu 21 czerwca 1983 roku, że „w ewangelicznym przykazaniu miłości tkwi największe źródło duchowego rozwoju człowieka…, kultury moralnej ludzi i narodów… Prawdziwa kultura wynika z rozpoznania obrazu i podobieństwa człowieka do Boga, i wytrwałego kształtowania własnego człowieczeństwa na tę ludzką i Boską zarazem miarę”.

Nowy człowiek w nowej wspólnocie jest zdolny tworzyć nową kulturę, która sprawi, że świat wokoło będzie stawał się bardziej ludzki, a przede wszystkim bardziej Boży. Kiedy jednak będzie zdolny? Wtedy, gdy – jak to ujął ks. Wojciech Danielski – „da ucichnąć własnym ambicjom” i otworzy się na działanie Ducha Świętego. Dalej mówił ks. Wojciech: „A kiedy Duch Święty zaczął w tobie budować, wybudował taki gmach, że się nie możesz nadziwić, co się w tobie stało. Ja to zrobiłem? Mnie się to udało? – niemożliwe, niemożliwe!” (ks. W, Danielski, Krościenko n. Dunajcem COM, 25 maja 1985). Właściwym bowiem twórcą nowej kultury jest Duch Święty, który działa w tych i poprzez tych, którzy są Mu poddani.

Obszar kultury, w którym mamy pokazywać godność człowieka i poprzez który mamy przekształcać rzeczywistość, jest ogromny. Trzeba jednak zachować pewną kolejność zwracając uwagą na sprawy pierwszorzędne. Ks. Blachnicki pisze, że: „Powinniśmy w naszych wspólnotach diakonii podejmować różne inicjatywy, żeby szerzyć nową kulturę, żeby wszędzie przenikać różne dziedziny życia tą nową wizją, którą wzięliśmy z Objawienia Bożego” i dalej: „Oczywiście na pierwszym miejscu stawiamy program wychowawczy – wychowanie nowego człowieka, który stworzy wokół siebie nową wspólnotę.” (Podręcznik ORAR I). Dlatego pierwszym zadaniem tych, którzy pragną tworzyć nową kulturę, jest zmierzenie się ze zjawiskami, sprawiającymi, że człowiek pogrąża się w niewolę nałogów społecznych. To zadanie realizujemy uczestnicząc w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka.

Ale nowa kultura to także miłość i życzliwość w stosunku do bliźnich (szczególnie słabych czy niedołężnych), to kultura bycia i styl życia na co dzień (sposób ubierania się, kultura słowa, dbałość o piękno otoczenia), to sposób spędzania niedzieli i przeżywania świąt, to kultura spotkań towarzyskich i zabaw.

Budowanie nowej kultury, to ogromne pole do działania dla małżeństw Domowego Kościoła. Małżonkowie przemieniając swoje życie dają jednocześnie wzór postępowania, przede wszystkim, swoim dzieciom, ale także krewnym, współpracownikom, sąsiadom. Dzieci wychowane w domach, w których rodzice starają się dbać o właściwy klimat w rodzinie i którzy dają świadectwo życia wiarą w Chrystusa jako jedynego Pana i Zbawiciela, kiedy dorosną, będą w stanie podjąć odpowiedzialność za dziedzictwo chrześcijańskie narodu.

Budowanie nowej kultury to bardzo odpowiedzialne i pilne zadanie. Ks. Blachnicki pisał „W obecnej sytuacji naszego narodu, kiedy widzimy, jak tragiczne są owoce fałszywego obrazu człowieka, kiedy widzimy we wszystkich dziedzinach życia przejawy kryzysu, nasza obecność jest konieczna, konieczne jest nasze angażowanie się”.

Dziś te słowa nie straciły na aktualności. Każda para animatorska Domowego Kościoła wzywana jest do tego dzieła.

 

Na koniec warto przytoczyć słowa ks. Wojciecha Danielskiego niosące nadzieję i pociechę: „Duch chce odnowić oblicze ziemi przeze mnie, przez nas przywrócić stworzeniu oblicze, jakie mu nadał Bóg – Stwórca” („Pana mojego spotykam… w nowej kulturze”).