Moje dzieci podziwiam za:

– pogodę ducha,

– samodzielność,

– odwagę w podejmowaniu decyzji,

– umiejętność współżycia w gronie rówieśników, zachowując jednocześnie swoja odrębność.

– posiadanie swojego zdania,

– dążenie do wyznaczonego przez siebie celu.

Ewa i Maciej

Olę (lat 14) podziwiam za dobroć i mądrość przejawiającą się np. w tym, że jest gotowa prosić rodziców o adopcję jeszcze nienarodzonego dziecka znajomych, o którym dowiedziała się, że jest dzieckiem niechcianym. Podziwiam ją też za ogromną miłość, odpowiedzialność i wyczucie potrzeb jej rodzeństwa. Potrafi rozeznać potrzeby swojego brata i siostry lepiej aniżeli my – rodzice.

Mój syn (11 lat) jest bardzo czuły i delikatny wobec osób chorych i niepełnosprawnych. Na co dzień jest mało delikatny i taktowny wobec ludzi, natomiast jego postawa diametralnie zmienia się w stosunku do osób nieporadnych. Podziwiam go też za patriotyzm przejawiający się w różnych formach począwszy od fascynacji historią Polski, a zakończywszy na wiernym kibicowaniu narodowym drużynom sportowym. Ponadto podziwiam synka za jego mądrość i ogromny zasób wiedzy z wielu dziedzin.

Marysię (6 lat) podziwiam za czułość wobec małych dzieci. Sama jest jeszcze malutka, a już potrafi zająć się młodszymi od siebie z ogromnym zaangażowaniem i czułością. Ma wobec dzieci dużo cierpliwości i delikatności.

Marta

Pierwszy syn – za wytrwałość w dążeniu do celu, spokój, zrównoważenie, wrażliwość i miłość do ludzi, opiekuńczość, dbałość o zdrowy styl życia

Drugi syn – za wrażliwość na krzywdę drugiego człowieka, inteligencję, zdolności, perfekcyjne opanowanie obsługi komputera.

Zosia

Podziwiam moje dzieci za wrażliwość na drugiego człowieka, za radość jaką czerpią, i o której mówią często płynącą z naszego wspólnego przebywania. Podziwiam je za otwartość i szczerość, która czasem bywa nawet bolesna, ale zawsze jest budująca. Dzięki ich szczerości możemy stawać się lepszymi rodzicami.

Roma

– za to, że dzięki niemu codziennie odkrywam radość macierzyństwa,

– za jego spontaniczność, której mnie uczy,

– za to, że potrafi mnie zaskakiwać,

– za jego dobroć i odpowiedzialność oraz odwagę,

– za to, że jest małą osobą,

– za jego prawość i mądrość.

Hania

Syna podziwiam za stateczność w poglądach. Imponuje mi jego rozwaga. Stara się nie podejmować pochopnych decyzji.

Córkę podziwiam za odwagę z jaką wchodzi w grono nowych przyjaciół, ale jednocześnie nie naśladuje we wszystkim innych. W stosunku do osób dorosłych, których nie zna zachowuje ostrożność.

Jerzy

Córkę podziwiam za zapał i kreatywność w realizowaniu własnych pomysłów na zabawę i zorganizowanie sobie czasu. Również za jej wyrozumiałość i szacunek do mojego czasu prywatnego i nieprzeszkadzanie mi w ważnych momentach.

Syna podziwiam za ciekawość świata i zapał w poszukiwaniu odpowiedzi na nurtujące go pytania, za to, że swój własny czas, potrafi się szybko zorganizować i wykonać wszystkie obowiązki by mieć czas na własne zainteresowania.

Ewa

Podziwiam to duże słowo. Podziwiam sam fakt, że dziecko jest, a cenię je za to, że:

– nie kłamie,

– nie ulega wpływom, przynajmniej niełatwo,

– jest wesoły i zrównoważony,

– ma żywy umysł, dowcip, umiejętność rozmowy,

– potrafi koncentrować się na rzeczach ważnych,

– nie mówi źle o kolegach, nie obraża się.

Andrzej

– Za zdolność logicznego myślenia,

– za wytrwałość w rozwiązywaniu trudnych zadań,

– za pasję i zdolności muzyczne,

– za upór w kontynuowaniu ćwiczeń fizycznych,

– za szybkie wykonywanie powierzonych zadań.

Gośka

– Za umiejętność przyznawania się do popełnionego błędu,

– za mówienie prawdy, nawet wtedy, kiedy jest niewygodna.

Kamila

Podziwiam syna za:

– spokój i cierpliwość,

– opiekę nad córkami,

– pracowitość.

Leszek

Córkę podziwiam za: 

– radość życia zawsze i pomimo wszystko, 

– optymizm,

– życzliwość dla innych, 

– umiejętność wysłuchiwania i wspierania swoich rówieśników.

Syna za to, że:

– nie jest konfliktowy

– nie stosuje podziałów na prace męskie i damskie, 

– jest wrażliwy, 

– potrafi opiekować się dziećmi w każdym wieku,

Renata

Podziwiam dzieci za ich szczerą miłość i radość, za wypowiadanie mądrych myśli powalających z nóg, za to że dają się prowadzić do Pana Boga, potrafią bezinteresownie pomóc i pocieszyć.

Krzysztof i Jola